Overslaan naar inhoud

Voer voor de vuilnisbak

19 januari 2025 in
Elke Thys
| Nog geen reacties

Twee weken geleden schreef ik hier nog triomfantelijk dat de eerste draft van mijn zomerverhaal in kannen en kruiken was. De basis stond, de verhaallijnen klopten en ik zag mezelf al tevreden achteroverleunen. 

Wel, ik zat ernaast. Genadeloos ernaast.

Nadat ik de tekst even had laten liggen (want afstand nemen is altijd een goed idee), bleek bij een herleesbeurt dat ik geen meesterwerk had geschreven. Er waren te veel clichés, te veel losse eindjes en hier en daar zelfs een aantal onwaarschijnlijkheden waar zelfs de meest vergevingsgezinde lezer niet in zou trappen. Ik mag dan wel fictie schrijven, er zijn grenzen aan wat ik van mijn lezers wil vragen.

En dus moest de eerste versie van het zomerverhaal drastisch gereviseerd worden. Dat is overigens een gekend gegeven in schrijversland. Het belangrijkste aan de originele versie is dat ze wordt geschreven, niet dat ze perfect is. 

Het proces

Ik begon met het kritisch bekijken van wat absoluut behouden moest blijven. Dit is een proces dat niet zonder slag of stoot verloopt. Het vraagt veel overleg met mezelf. Ja, ik geef toe dat ik tijdens wandelingen soms hardop tegen mezelf praat. Het is altijd hopen dat er niemand in de buurt is, want hoe leg je dat uit?

Gelukkig bleek met mijn hoofdpersonage weinig mis te zijn. Zij bleef. Ze mocht zelfs haar naam houden, al heeft die (alweer!) een doffe klinker aan het einde. En dat doet me keer op keer twijfelen over de ‘s’ bij het bezittelijk voornaamwoord. Sommige taalregels krijg ik er écht niet in. 

Familiaal veranderde er wel wat. De demente grootmoeder, die aanvankelijk een belangrijke rol speelde, bleek niet meer nodig. De moeder kreeg daarentegen een veel prominentere rol. De buurman behield zijn functie in het verhaal, maar niet zijn naam. Hij kreeg ook een auto, wat handig bleek voor een bepaalde verhaallijn. (Voor de liefhebbers: een Volvo XC 40, een compacte, moderne SUV, die net als de buurman praktisch, betrouwbaar en stijlvol is. Voor alle anderen: donkerblauw metallic en 4 wielen.)

En dan was er nog “het voorwerp”, dat tevens de titel van het verhaal was. Het belandde in de vuilnisbak, waarna ik het er weer uithaalde en een opfrisbeurt gaf. Toen werd het opnieuw de titel. In gedachten staat er nu wel “tweede versie” achter.

Het thema

Ook het thema veranderde. Er wordt nog steeds gezocht, op meerdere manieren zelfs, maar dat laat ik verder nog even in het midden. Niet omdat ik mysterieus wil doen, maar omdat ik mezelf wil indekken. Mocht het verhaal een derde versie nodig hebben, dan kan ik dat altijd rechtvaardigen. Eerlijk gezegd denk ik dat dat niet nodig zal zijn. Maar zeg nooit nooit. 

Geen vervolgverhaal meer

Een ander belangrijk punt: dit zomerverhaal wordt geen vervolgverhaal. Vorig jaar postte ik in juli elke dag een stukje, maar dat paste niet in ieders vakantieschema. Sommige lezers vonden het prettiger om het verhaal in één keer te krijgen, zodat ze zelf konden bepalen wanneer en hoeveel ze lazen. Een begrijpelijke vraag, waar ik mee aan de slag ging.

Als alles goed loopt, komt er een afdrukbare versie en een e-reader-vriendelijk formaat. Volgens de software die ik gebruik, is dat allemaal niet zo moeilijk.

Over software gesproken... 

Ik gebruik al jaren Scrivener om mijn verhalen uit te werken en te schrijven. Al komen er ook altijd pen en papier aan te pas. Meer daarover in een blog die nog geschreven moet worden!



Aanmelden om een reactie achter te laten