Sophie had daadwerkelijk erg snel spijt gekregen van haar beslissing om Suzanne op logement te vragen. Na een lange dag op de kaasboerderij was Sophie best moe, terwijl Suzanne nog barstte van de energie. De kleine meid rende door de kamer, sprong op de bank en lanceerde een salvo aan vragen en ideeën, zonder Sophie de kans te geven deftig te antwoorden.
“Kunnen we nog iets leuks doen, tante Sophie?” vroeg Suzanne, met ogen glinsterend van opwinding. Het was Oliviers idee geweest om haar tot tante te benoemen en Claire was daar wonderwel mee akkoord gegaan.
“Eh, natuurlijk”, antwoordde Sophie vermoeid, en ze probeerde nog iets leuks te bedenken om Suzanne bezig te houden.
Gelukkig werd er op dat moment op de deur geklopt. Het was Jules, die met een nieuwsgierige blik ongegeneerd naar binnen gluurde. “Ik kreeg je berichtje over ontbijt voor vijf en dacht dat ik maar eens poolshoogte moest komen nemen.” Hij glimlachte, maar Sophie zag ook iets anders in zijn ogen. Jaloezie? Ze nam zijn hand en trok Jules mee naar binnen.
“Kom, ik heb een kleuter te logeren en ze zit vol energie. Ik heb Olli en Claire beloofd morgen op de kinderen te passen, daarom de extra ontbijten, maar aan dit tempo haal ik middernacht niet eens.”
Jules stapte binnen en zijn glimlach werd breder toen hij Suzanne zag. "Hallo daar, wie ben jij?" vroeg hij vriendelijk.
"Ik ben Suzanne!" riep ze enthousiast. "Kom je met ons spelen?"
"Dat lijkt me een geweldig idee," zei Jules en zette zich naast Suzanne op het tapijt. Het duurde niet lang voor hij Nina, Suzannes favoriete pop, de papfles gaf en een wiegeliedje voor haar zong. Sophie genoot van het zicht, maar moest plots weer aan Anaïs denken. Was hun relatie stukgelopen omdat hij kinderen wilde en zij niet? En wat voor impact had dat dan op een mogelijke relatie met Sophie?
“Tante Sophie, zullen we Devine ce que je dessine spelen?” Suzanne was haar aandacht voor Nina alweer kwijt.
“Pictionary? Ja, dat is leuk. Ik neem papier en een potlood.”
Tot Sophies grote vreugde was Suzanne het spel pas na een kwartier beu. Daarna ploften ze in de zetel om een kinderfilm te bekijken. Suzanne vlijde zich tegen Sophie aan en Sophie deed hetzelfde bij Jules. Het duurde niet lang voor ze zich voelde wegdoezelen.
Toen de film afgelopen was, stond Jules op om naar huis te gaan. "Ik moet ervandoor, maar ik kom jullie morgenochtend ophalen en breng voor iedereen ontbijt mee", beloofde hij. Hij gaf Sophie een kus en wrong zich voorzichtig uit de zetel.
"Merci, Jules”, mompelde Sophie slaapdronken. “Ik hoop dat ze zo nog even blijft liggen. Ideaal is het niet, maar ze is tenminste stil nu.”
—
De volgende ochtend stond Jules zoals beloofd al vroeg voor de deur. Het trio reed naar de boerderij, waar Ethan hen al opwachtte.
“Ik was vroeg wakker en heb de buitentafel al gedekt”, zei hij fier. “Inès en Anna slapen nog.”
“Dat is flink van je.” Sophie woelde vluchtig door zijn haar. “Wij kunnen alvast beginnen. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar Suzanne en ik hebben een reuzehonger.”
Ze vertelde er bewust niet bij hoe moe ze was na amper een paar uur slaap. Ze had koffie nodig, véél koffie. Tot haar verbazing had Jules niet alleen een thermos koffie voorzien, maar ook warme chocolademelk voor de kinderen. Wat een attent gebaar!
Niet veel later verschenen ook Inès en Anna op het toneel. Zo te zien hadden ze zelf hun kleren uitgekozen, maar Sophie maalde er niet om. Terwijl de meisjes ontbeten en Ethan en Suzanne tv keken, organiseerde Sophie een schattenjacht in de tuin. Ze verstopte een aantal snoepjes, die de kinderen met veel enthousiasme zochten én vonden. Daarna speelden ze tikkertje en bouwden ze een fort in de schuur. Het verraste Sophie hoe energiek en creatief de kinderen waren, en ondanks haar vermoeidheid genoot ze van hun gezelschap.
‘s Middags maakten ze een picknick, waarmee ze naar een hoger gelegen weide trokken. Sophie merkte op dat het bestelbusje van de kaasboerderij niet op zijn plaats stond. Het verheugde haar dat Olivier en Claire van de gelegenheid gebruik maakten om er samen op uit te trekken.
Nadat de kinderen allerlei insecten hadden bestudeerd trokken ze terug naar de boerderij. Daar eindigden ze de dag met een potje voetbal, waarbij iedereen meespeelde. Inclusief Claire en Olivier, die ondertussen weer thuis waren en er erg ontspannen uitzagen. Claire vertelde dat ze naar de sauna waren geweest en dat ze er ontzettend van had genoten.
"Bedankt voor je hulp vandaag, Sophie. Een nachtje doorslapen heeft me echt goed gedaan." Claire omhelsde Sophie onhandig en keek haar daarna stralend aan.
Sophie lachte. "Graag gedaan, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet kan beloven dat ik Suzanne nog een keer bij me laat overnachten. Ze is echt een bundel energie!"
Claire lachte en knikte begripvol. "Dat snap ik helemaal. Maar je hebt het geweldig gedaan. Het was echt wat ik nodig had."
Olivier gaf Sophie een lift terug naar de gîte. “Volgens mij heb je heel wat zieltjes gewonnen vandaag. Welkom in de familie, tante Sophie. Nooit gedacht dat het zo zou lopen.” Hij knipoogde en gaf een klapje op haar been.